Γράφει ο Ψυχολόγος-Οικογενειακός Σύμβουλος Γιάννης Ξηντάρας (paidi-efivos.gr)  

 Οι γονείς είμαστε οι σημαντικοί άλλοι για τα παιδιά μας από την παιδική ηλικία μέχρι την ενηλικίωσή τους. Μαζί μας ζουν και μεγαλώνουν, μαζί μας αναπτύσσουν την προσωπικότητά τους, την ταυτότητά τους και τα στοιχεία του χαρακτήρα τους. Χωρίς να το επιδιώκουμε λοιπόν αποτελούμε τα πρωταρχικά πρότυπά τους. Μας παρατηρούν  και πολλές φορές μας «αντιγράφουν», μας μιμούνται γι’ αυτό η συμπεριφορά μας πρέπει να είναι άρτια και συνετή για να τους δώσουμε το σωστό παράδειγμα. Αποτελούμε τον ήρωα τους, το στήριγμά τους (ειδικότερα στην παιδική ηλικία), έτσι οφείλουμε να μην τα απογοητεύσουμε.

Αναπόφευκτα, διδάσκονται από εμάς και επηρεάζονται από τις σκέψεις, τις αξίες και τα πιστεύω μας. Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να «χτίσουν» μία υγιή, δυναμική, αποδεκτή και ώριμη προσωπικότητα; Πώς θα γίνουν ώριμοι ενήλικες, ικανοί να αντεπεξέλθουν στις προκλήσεις και δυσκολίες της ζωής; Αν οπλιστούμε με υπομονή και δώσουμε το θετικό παράδειγμα στα παιδιά μας.

Τα παιδιά, όπως είναι φυσικό, έχουν την τάση να μιμούνται… Παραδείγματος χάρη, αν μας βλέπουν να καπνίζουμε και να καταναλώνουμε αλκοόλ, υπάρχουν πιθανότητες να αρχίσουν να καπνίζουν και να πίνουν. Αν βρίζουμε συχνά, υπάρχει πιθανότητα να εντάξουν στο λεξιλόγιό τους άσχημες λέξεις. Αν για ότι κακό μας συμβαίνει ξεσπάμε βίαια, ίσως μιμηθούν αυτή τη συμπεριφορά και αρχίσουν να γίνονται βίαια. Η οποιαδήποτε αντίδρασή μας ή συμπεριφορά έχει θετικό ή αρνητικό αντίκτυπο στα παιδιά μας. Η προσωπικότητά τους είναι τόσο εύπλαστη που εύκολα μπορούμε να την επηρεάσουμε, να την τροποποιήσουμε … Το θέμα είναι όμως να το κάνουμε με σωστό τρόπο και οι νουθεσίες μας να είναι ορθές!

Πάντοτε θα αποτελούμε πρότυπα για τα παιδιά μας, εμείς είμαστε που τους δίνουμε τις ηθικές αξίες (ή και τις ανήθικές). Όταν προσπαθούμε να οικοδομήσουμε την προσωπικότητα του παιδιού μας, θα πρέπει να καταβάλλουμε τεράστια προσπάθεια για να αποτελέσουμε μόνο θετικά πρότυπα. Τα παιδιά είναι σαν σφουγγάρι, ότι τροφή τους δώσουμε αυτή απορροφούν. Προσοχή λοιπόν στον τρόπο που δρούμε… Μην ξεχνάμε πως τα παιδιά είναι ευαίσθητα και δεν είναι και τόσο δύσκολο να πληγωθεί η προσωπικότητά του.

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Παιδοψυχολόγος στην Αθήνα, τ.συνεργ. στο Νοσοκομείο Παίδων “Αγία Σοφία”, μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Εφηβικής Ιατρικής και του Ευρωπαϊκού Συλλόγου Ψυχοθεραπείας. Απόφοιτος Ε.Κ.Π.Α, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.

Γράφει ο Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής Γιάννης Ξηντάρας (xidaras.gr) 

…Εκεί που καθόμαστε ήρεμοι και συζητάμε με τους φίλους μας, ξαφνικά νοιώθουμε ότι ο κόσμος χάνεται, η καρδιά χτυπάει με τους πιο δυνατούς παλμούς, έχουμε δύσπνοια, τρέμουμε, ιδρώνουμε, έχουμε ρίγη, τάση για λιποθυμία, όλες οι φοβίες και οι αρνητικές σκέψεις περνάνε από το μυαλό μας. Νοιώθουμε ότι θα πάθουμε κάτι κακό. Αν λοιπόν έχετε βιώσει αυτά τα συναισθήματα ίσως να είναι μία κρίση πανικού.

Η κρίση πανικού είναι μια αιφνίδια περίοδος έντονου άγχους, ψυχολογικής διέγερσης, φόβου, στομαχικών διαταραχών και αδιαθεσίας που σχετίζεται με μια ποικιλία σωματικών και νοητικών συμπτωμάτων. Το επακόλουθο είναι να αισθανόμαστε έντονο φόβο, ανησυχία και άγχος. Φοβόμαστε ότι θα μας ξανασυμβεί και αυτό οδηγεί σε εντονότερο στρες ίσως και αγχώδη διαταραχές. Αναρωτιόμαστε «Γιατί μου συμβαίνει αυτό;», «Έκανα κάτι εγώ;» , «Θα μου ξανασυμβεί;», «Είμαι ανεύθυνος» και έτσι αρχίζει ο φαύλος κύκλος της αυτοτιμωρίας και της χαμηλής αυτοεκτίμησης.

Τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθηθούμε την στιγμή της κρίσης πανικού;

Θα προτείνουμε κάποια βήματα αντιμετώπισης σε μια τέτοια στιγμή:

• Για αρχή, να τονίσουμε πως δεν έχει πεθάνει ή λιποθυμήσει κανείς από κρίση πανικού. Μπορεί να αυξηθεί η αρτηριακή πίεση και να υπάρξει μία αδιαθεσία!
• Πρέπει να γίνετε ο ψυχολόγος του εαυτού σας και να εκλογικεύσετε τις αυτοκαταστροφικές σκέψεις για αυτή τη δυσλειτουργία που συμβαίνει εκείνη την στιγμή στο σώμα μας.
• Σκεφτείτε με κλειστά τα μάτια σας και φέρτε στο μυαλό σας μια ευχάριστη εικόνα (πχ η αγαπημένη σας παραλία, το χαμόγελο του συντρόφου σας) και πείτε «Είμαι ήρεμος και θα ελέγξω αυτή την κατάσταση». Υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι οι τρομακτικές σκέψεις είναι μέρος του πανικού και περνάνε.
• Παλέψτε με τους φόβους σας. Προσπαθήστε να καταλάβετε τι είναι αυτό που σας φόβισε και πυροδότησε τον πανικό σας και εκλογικεύστε το. Αυτό που φοβάστε δεν είναι πραγματικό και θα περάσει.
• Πάρτε βαθιές αναπνοές. Αναπνεύστε αργά και βαθιά και σταθερά. Συνεχίστε να το κάνετε ρυθμικά μέχρι να χαλαρώσει ο οργανισμός σας και να επανέλθει στα φυσιολογικά του.

Αυτό που σας συμβαίνει δεν είναι κάτι για το οποίο να ντρέπεστε. Μοιραστείτε το και ζητήστε την βοήθεια και την στήριξη από ένα κοντινό σας άτομο που το εμπιστεύεστε.

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος στην Αγία Παρασκευή, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης «Επαφή».

Λεωφ. Μαραθώνος 79, Σταυρός Αγίας Παρασκευής, Αγία Παρασκευή
Τηλ. 2106619177

Γράφει ο Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής Γιάννης Ξηντάρας (xidaras.gr)

Η αυτοπεποίθηση είναι κατά μια έννοια “η πίστη στον εαυτό μας”. Η πίστη ότι αξίζουμε, ότι μπορούμε, ότι η γνώμη μας, ο λόγος μας, η άποψή μας έχουν σημασία και… κατά συνέπεια, αυτοπεποίθηση σημαίνει να μπορούμε να εκφραζόμαστε, ελεύθερα, χωρίς φόβο, χωρίς την ανασφάλεια της επίκρισης, της απόρριψης και της μη- αποδοχής…

Αυτοπεποίθηση σημαίνει θέλω και σημαίνει μπορώ, αυτοπεποίθηση είναι η θετική αύρα που κατακτά τους άλλους, η αυτοπεποίθηση είναι σαγήνη και σιγουριά μαζί. Είναι ένα ρούχο πολύτιμο, που ταιριάζει στον καθένα, και προσαρμόζεται στα μέτρα του καθενός…

1. Να έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας. Η κάθε άποψη είναι μοναδική και ο κάθε ένας δικαιούται να έχει την δική του! Αρκεί να μην πιστεύουμε ότι πρέπει και οι άλλοι οπωσδήποτε να συμφωνούν μαζί μας…
2. Να αγαπάμε την εικόνα μας, την εικόνα του προσώπου και του σώματός μας. Ψηλοί, κοντοί, χοντροί, λεπτοί, ανοιχτόχρωμοι, μελαχρινοί, πλούσιοι ή φτωχοί, όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι. Ο καθένας μας έχει την αξία του, την ομορφιά του, την χάρη του! Βρες κι εσύ την δική σου χάρη, αγκάλιασε την και αγάπησέ την!
3. Να μην κρεμόμαστε από την γνώμη των άλλων. Όπως είπαμε, ο κάθε ένας έχει την άποψή του: για την ζωή, για τον κόσμο, για τα πάντα! Αλίμονο αν συμφωνούσαμε όλοι μεταξύ μας! Αποκλείεται… Άρα, αναπόφευκτα, κάποιοι θα διαφωνούσαν μαζί μας, αποκλείεται να αρέσουμε σε όλους… Ας το πάρουμε απόφαση!
4. Να αποδεχτούμε τα δεδομένα της ύπαρξης, που ορίζουν τη ζωή μας. Με δυο λόγια να αποδεχτούμε την ιδέα του θανάτου μας! Όσο νωρίτερα το καταφέρουμε τόσο πιο ανάλαφρα και πιο δυνατά θα πορευτούμε για την συνέχεια, απολαμβάνοντας το μόνο που πραγματικά υπάρχει: την ίδια μας τη Ζωή!

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος στο Περιστέρι, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης «Επαφή».

Παν. Τσαλδάρη & Σαρανταπόρου (πλησίον Μετρό Περιστερίου), Περιστέρι
2105770353